Het leven brengt ons van alles. Mooie momenten, liefdevolle verbindingen, inspiratie, maar ook pijn, verdriet, teleurstelling en soms onbegrip. We willen het liefst het negatieve vermijden, maar het leven komt als een geheel. Geen licht zonder schaduw. Geen groei zonder wrijving. En daarom is aanvaarding zo’n essentiële sleutel.
Aanvaarden is iets anders dan goedkeuren
Accepteren is stap één: je erkent dat iets er is. Maar aanvaarden gaat dieper. Aanvaarden betekent volledig omarmen wat er op dit moment is, zonder ertegen te vechten. Zelfs als het ongemakkelijk is. Zelfs als het schuurt. Denk aan een conflict met iemand uit je omgeving, een discussie die blijft hangen, woorden die pijn deden.
De eerste impuls is vaak: oplossen, fixen, controleren. Maar niet alles is direct op te lossen. Dus wat doe je dan?
Je begint met aanvaarden wat er is. Je voelt frustratie, misschien verdriet of teleurstelling. Laat het er zijn. Duw het niet weg. Je hoeft het niet mooi te vinden, alleen te erkennen.
Wanneer er ruimte is voor beweging, onderneem je actie. Misschien is er een mogelijkheid om een eerlijk gesprek te voeren, een stap richting heling te zetten. Doe dat dan vanuit rust, niet vanuit verzet.
Als actie niet meer mogelijk is, gaat de aanvaarding verder. Sommige situaties veranderen niet. Sommige mensen luisteren niet. Dan is aanvaarding je kompas. Niet als berusting, maar als vorm van innerlijke vrijheid.
In de tussentijd kun je je gedachten en gevoelens observeren. Misschien voel je boosheid, pijn of trots opkomen. Kijk ernaar zoals je naar een film zou kijken. Je hoeft je er niet mee te identificeren. Jij bent die gedachten niet. Jij bent die pijn niet. Jij bent het bewustzijn dat dit alles waarneemt.
Je bent niet je pijn, je bent bewustzijn
Wat je werkelijk bent, is niet je lichaam of je gedachten. Jij bent het stille, kalme bewustzijn daarachter. Je ziel. Het deel in jou dat altijd weet. Vanuit die plek kun je alles dragen. Ook pijn. Ook tegenslag. Aanvaarding is geen eindpunt, het is juist het begin. Vanuit die basis ontstaat helderheid. Je kunt jezelf vragen stellen als: wat vraagt dit moment van mij? Moet ik handelen, of juist blijven kijken?
Beide antwoorden zijn goed, zolang ze komen vanuit bewustzijn.
Leven in het nu, zoals een dier
Dieren zijn meesters in het nu. Ze piekeren niet over gisteren en maken zich geen zorgen over morgen. Ze zijn gewoon. En wij kunnen daarvan leren. Ons verstand is een prachtig gereedschap, bedoeld voor praktische zaken. Maar het is niet gemaakt om eindeloos te malen over emoties of innerlijke stormen.
Gebruik je verstand om je gevoel te begeleiden, niet om het te onderdrukken. Laat je leiden door je gevoel, afgestemd met je verstand, en niet andersom.
De kracht van nu en de vrijheid van aanvaarding
Echte vrijheid begint op het moment dat je stopt met vechten tegen wat er al is. Aanvaarding is geen zwakte, het is een daad van vertrouwen. Vertrouwen dat je het aankan. Niet door alles te controleren, maar juist door te zijn. Door mee te bewegen met het leven zoals het zich aandient.
Dus voel, leef, kijk, adem. En wanneer het even moeilijk wordt, herinner jezelf eraan: je hoeft het niet meteen op te lossen. Soms mag je gewoon zijn. Aanvaarden. En van daaruit, als het moment daar is, een bewuste stap zetten. Of misschien gewoon even stil blijven staan. Dat is ook beweging. Maar dan van binnenuit.
