In de basis zijn we, ondanks onze complexiteit als mensen, nog steeds verbonden met de natuur en de oerdriften die we delen met andere dieren. Van oorsprong heeft elk geslacht bepaalde biologische drijfveren die hen helpen overleven en zich voort te planten. De man heeft van nature de neiging om zijn genetisch materiaal zo breed mogelijk te verspreiden, door zoveel mogelijk kansen op nageslacht te creëren. De vrouw daarentegen is van nature gericht op het vinden van een veilige omgeving om haar nageslacht op te voeden, met een mannetje dat haar en haar kinderen beschermt en voorziet van de nodige middelen.
Maar niet altijd!
Hoewel dit de basisinstincten zijn, zijn de rollen van mannen en vrouwen niet altijd zo strikt en zwart-wit. Tegenwoordig is het steeds gebruikelijker dat mannen eigenschappen vertonen die traditioneel als ‘vrouwelijk’ worden gezien, zoals zorgzaamheid, empathie en het verlangen naar emotionele verbinding. Evenzo zijn vrouwen vaak ook ondernemend, assertief en zoeken ze meer vrijheid of avontuur, eigenschappen die traditioneel als ‘mannelijk’ worden gezien.
De gevaarlijke kant van driften
Deze natuurdriften zijn diepgeworteld, maar dit betekent niet dat ze altijd een richtlijn zijn voor hoe we ons als mensen zouden moeten gedragen. In veel gevallen kan het gedrag dat voortkomt uit deze oerdriften voor verwarring of problemen zorgen, vooral in relaties. Een typisch voorbeeld hiervan is het verschil in reactie wanneer een vrouw ‘vreemd’ gaat, vergeleken met wanneer een man dat doet.
Hoewel het volgens biologische drijfveren gezien kan worden als natuurlijk gedrag, worden we in de moderne samenleving geconfronteerd met complexere verwachtingen en normen. In veel culturen is vreemdgaan bij vrouwen vaak ernstiger en wordt het als een grotere bedreiging voor de relatie gezien dan wanneer een man hetzelfde doet. Dit heeft te maken met de evolutionaire rol van vrouwen als hoeders van het gezin en hun behoefte aan emotionele zekerheid en stabiliteit. Toch betekent dit niet dat een man minder pijn zal ervaren bij vreemdgaan, noch dat het in alle gevallen onvermijdelijk is.
Accepteer en wees open
Het belangrijkste in elke relatie is echter niet de strijd tegen deze oerdriften, maar het vermogen om ze te begrijpen en samen te accepteren. We hoeven onze natuur niet te onderdrukken of te verwerpen, maar we kunnen er bewust mee omgaan. Het gaat erom dat we openstaan voor elkaar, elkaar respecteren en communiceren over onze verlangens, angsten en grenzen. Iedereen heeft andere verwachtingen en behoeftes, en wat voor de ene persoon aanvaardbaar is, is voor de ander misschien ondenkbaar.
Het is belangrijk om samen een weg te vinden die voor beiden werkt. Dit betekent dat je als partners elkaar de ruimte geeft om te groeien en elkaars menselijke fouten te accepteren. Soms moet je concessies doen, soms moet je je grenzen bewaken, maar het allerbelangrijkste is dat je eerlijk bent tegenover jezelf en tegenover je partner.
Wees niet bang om anders te zijn
Relaties kunnen sterk zijn, zelfs als ze niet altijd volgens de traditionele rollen verlopen. We hoeven niet in een standaard patroon te passen of de verwachtingen van de maatschappij te volgen. Het is belangrijker om trouw te blijven aan jezelf en samen met je partner een weg te vinden die werkt. Het draait niet om het vechten tegen je natuurlijke driften, maar om het zoeken naar manieren om deze driften te begrijpen, te accepteren en er op een gezonde manier mee om te gaan.
Dus, in plaats van je te verzetten tegen wat natuurlijk is, probeer het te omarmen. Wees open, wees eerlijk en respecteer de wensen en behoeften van elkaar. Zoek samen een manier om de balans te vinden tussen je natuurlijke driften en de liefde en zorg die jullie voor elkaar hebben. Het hoeft niet altijd makkelijk te zijn, maar met acceptatie, communicatie en respect kun je samen veel meer bereiken dan wanneer je strijdt tegen wat ‘natuurlijk’ is.
