Je kiest je vrienden, maar niet je collega’s. En familie? Die krijg je er gewoon bij. Soms klikt het, en soms… nou ja, iets minder. Zeker in situaties met een samengesteld gezin of co-ouderschap kunnen de onderlinge verhoudingen behoorlijk ingewikkeld worden.
Collega’s zie je bijna dagelijks. Of je nu in een leuk team werkt of niet, je hebt met elkaar te maken. En bij familie is het vaak nóg gevoeliger. Er is een gedeeld verleden, verwachtingen en verplichtingen waar je niet altijd om gevraagd hebt.
Wat als het schuurt?
Het is heel begrijpelijk dat je afstand wilt nemen als het niet lekker loopt. Voor sommige mensen is het zelfs een soort zelfbescherming om de deur gewoon dicht te gooien. Maar is dat altijd de beste oplossing?
Soms helpt het om grenzen te stellen in plaats van alles af te kappen. Je kunt ervoor kiezen om bepaalde gesprekken te vermijden, minder vaak af te spreken of duidelijke tijdschema’s te maken—zowel privé als op het werk. Op die manier hou je de regie over je eigen tijd en energie.
Kun je toch met elkaar opschieten?
Als het klikt, is dat natuurlijk mooi meegenomen. Maar ook als dat niet zo is, kun je manieren vinden om met elkaar om te gaan zonder dat het je uitput. Het draait uiteindelijk om balans: wat geef je, wat krijg je, en waar trek je de grens?
Je hoeft niet met iedereen de beste band te hebben. Maar met een beetje bewustzijn en goede afspraken kun je wel zorgen dat het leefbaar blijft—en soms zelfs verrassend goed uitpakt.
